Απόσπασμα: «Η απεργία των τραπεζοϋπαλλήλων
Η απεργία των τραπεζικών υπαλλήλων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα
της εργοδοτικής στάσης απέναντι στη συνδικαλιστική κίνηση, αλλά και των ορίων
της ανοχής που επιδείκνυε το ελληνικό πολιτικό σύστημα απέναντι στις
κινητοποιήσεις ακόμα και των μετριοπαθέστερων κλάδων. Την κατάσταση αυτή
αξιοποίησαν οι οργανώσεις του εργατικού κινήματος –συνδικαλιστικές και
πολιτικές-, πετυχαίνοντας έτσι μια σύνδεση με την κατά γενική ομολογία
συντηρητική τάξη των τραπεζικών υπαλλήλων, που προηγουμένως θα φάνταζε
αδιανόητη».
Στην πόλη αυτή με την τόσο μεγάλη παράδοση στους αγώνες του
αγροτικού και εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, βρήκα σε μια βόλτα μου φέτος
το καλοκαίρι το σημείο που η πολιτεία επέλεξε να τιμήσει τους αγωνιστές αγρότες
και εργάτες που σκοτώθηκαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις από τις δυνάμεις της
χωροφυλακής και του στρατού, για να διεκδικήσουν όσα σήμερα θεωρούμε δεδομένα.
Το μνημείο αυτό βρίσκεται σε μια γωνίτσα δεξιά του πάρκου Παπαστράτου,
του Παπαστράτου με την καπνοβιομηχανία, σαν να θυμίζει έτσι παραμελημένο, το
κομμάτι εκείνο της ιστορίας, που η αστική τάξη δεν θέλει να θυμάται...
Πηγή: Κόκκινος Φάκελος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου